SCHIPHOL – De column van luchtvaartjournalist Arnold Burlage over gezagvoerder Julio Poch van Transavia, die zonder enige vorm van proces al ruim 7 jaar gevangen wordt gehouden in Argentinië, zorgt voor een aanhoudende stortvloed van reacties.
Wat kabinet, politici en kostbare advocaten tot dusver nalieten, luid de trom roeren voor deze schending van mensenrechten, die verbijsterende stilte wordt doorbroken. Stewardess Brenda Luif van Transavia kreeg na het luiden van de alarmbel binnen enkele uren al honderden reacties, bedoeld voor een actie van Amnesty International in Londen. Ook mensenrecht advocaat Wayne Jordash is op de schokkende kwestie gewezen.
Brenda Luif: In actie voor Julio Poch
Julio Poch wordt ervan verdacht dat hij tegenstanders van het regime van Jorge Videla uit een vliegtuig boven zee heeft gedumpt.
Amnesty International in ons land liet per mail weten zich in de afgelopen 7 jaar nog steeds niet in de de zaak Julio Poch te hebben verdiept. Een medewerker van Amnesty International in Nederland schreef in een mail, die in bezit is van Aviation Watch:
“Heb even nagevraagd. We hebben nooit onderzoek gedaan naar zijn zaak dus we kunnen er nu weinig inhoudelijks over zeggen. In eerste instantie waren er op het gebied van mensenrechten geen issues rondom zijn zaak. Hij heeft een advocaat, kan in hoger beroep etc.
Maar we zijn het met je eens dat hij nu al veel te lang in voorarrest zit. Wij hebben ons hoofdkantoor in Londen meermaals op de zaak van Julio Poch geattendeerd. Echter, nog geen (re)actie, en zij bepalen voor wie we in actie komen. Wat ik weet is dat er beperkte capaciteit is en er zijn onnoemelijk veel zaken zijn die onze aandacht verdienen. Daarin worden simpelweg keuzes gemaakt.
Ik begrijp dat dit niet het antwoord is waarop je had gehoopt, maar wellicht kun je zijn zaak, al dan niet gezamenlijk met anderen, nog bij ons hoofdkantoor voorleggen”.
ACTIE VOOR POCH
Stewardess Brenda Luif licht haar actie toe: “Ik wil met deze actie zorgen dat de aandacht dusdanig groot wordt dat zij er niet meer onderuit kunnen en er zijn ook al collega’s met deze brief de buurt waar zij wonen ingegaan om handtekeningen te verzamelen Heb al namen van zo’n 220 collega’s verzameld en onder elke brief passen zo’n 6 tot 7 handtekeningen. Een collega, Georgina Geertsema, is bezig met een brief met het juridische gedeelte erin met betrekking tot mensenrechten afspraken”
Brenda Luif onderstreept nog eens:
“Het gaat inderdaad niet over wel of geen schuld, het is een hele andere zaak geworden en daar was Amnesty NL het gelukkig mee eens…”
De oproep van Brenda: “Iedereen die dit leest mag mij mailen om steun te betuigen op het adres: brendaluif@gmail.com.
De brief die Amnesty International voor de zaak moet interesseren, luidt als volgt:
Dear Amnesty International,
Seven years ago, Julio Poch and his son Andy Poch, as Captain and Co-pilot, conducted Julio’s last flight before his retirement. Their Family members as passengers, for the initial plan to celebrate Julio’s retirement in their house in Valencia, also on board. Of course Julio and Andy had to fly the returning Transavia passengers back to Amsterdam before they could join their family.
What was supposed to be a celebration, turned into a nightmare. Julio was asked by PFA to disembark the aircraft and step into the gate. From that moment on, Julio was not on Dutch territory anymore. The Netherlands have no extradition treaty with Argentina, so disembarking the plane meant that he was on Spanish territory now. Spain did have an extradition treaty with Argentina, what made it possible to make his arrest.
At first, thinking this was a joke, a prank because he was going to retire, no one realized what was really happening. Left completely bewildered and prostrate, Julio’s family had to see how their husband and father was taken away.
After this, of course they did everything in their power to support Julio. Made sure he had the best lawyer and pulled every string they could find. They also wrote to Amnesty five years ago, but back then, the investigation and the suit was still ongoing and there were many possibilities. No human rights were violated yet. It still looked positive, even though spending two years in an Argentinian prison is anything but positive.
Now, 5 years later, a new request for help has to be done. After seven years in prison, without conviction, or even a trial, it cannot be called a fair lawsuit anymore. Human rights are violated and the Dutch government has taken no action to stand up for a Dutch citizen.
We want to ask Amnesty International, to stand up for the human rights of Julio Poch and make his person, a human being, who’s human rights are violated, a priority. We hope to hear from you soon”.
VERBIJSTERENDE REACTIE AMNESTY
Amnesty International in ons land komt na enige navraag nog in een mail terug op het ontbreken van enige actie. Feitelijk is de mail, ondertekend door ene Thijs verbijsterend.
De volledige tekst luidt:
“Beste Brenda,
Heb even nagevraagd. We hebben nooit onderzoek gedaan naar zijn zaak dus we kunnen er nu weinig inhoudelijks over zeggen. In eerste instantie waren er op het gebied van mensenrechten geen issues rondom zijn zaak. Hij heeft een advocaat, kan in hoger beroep etc.
Maar we zijn het met je eens dat hij nu al veel te lang in voorarrest zit. Wij hebben ons hoofdkantoor in Londen meermaals op de zaak van Julio Poch geattendeerd. Echter, nog geen (re)actie, en zij bepalen voor wie we in actie komen. Wat ik weet is dat er beperkte capaciteit is en er zijn onnoemelijk veel zaken zijn die onze aandacht verdienen. Daarin worden simpelweg keuzes gemaakt.
Ik begrijp dat dit niet het antwoord is waarop je had gehoopt, maar wellicht kun je zijn zaak, al dan niet gezamenlijk met anderen, nog bij ons hoofdkantoor voorleggen.
Met vriendelijke groet,
Thijs
En dan nog een reactie van de Nederlandse tak van Amnesty International, met nogmaals een bijna shockerende tekst, gelet op de kretologie bij alle fondsenwerving, waarbij toch een andere in druk ontstaat.
“Het klinkt misschien gek, maar onze ervaring is dat ons hoofdkantoor soms heel toegankelijk is, maar vaak ook een bureaucratisch en ondoordringbaar bastion. Ook voor ons. Dus herhaaldelijke oproepen en het liefst natuurlijk vanuit meerdere richtingen, is het enige wat ik je kan aanraden.
Ter verdediging van mijn Londense collega’s, moet ik zeggen dat ze razend druk zijn en veel en belangrijk werk doen.
Hier de mogelijkheden tot contact. Een directe verantwoordelijke heb ik helaas niet voor je.
London, United Kingdom
Email: contactus@amnesty.org
Telephone: +44-20-74135500
Fax number: +44-20-79561157
Address: 1 Easton Street, London, WC1X 0DW, UK
Twitter: @Amnestyonline
Succes!”
Wat gaat er toch schuil achter al dat gedraai en de zwijgzaamheid. Lees voor het tipje van de sluier nogmaals de column van Arnold Burlage: CAPTAIN JULIO POCH EN DE GROTE ONBEKENDE
