C O L U M N – Sharon Dijksma, staatssecretaris van luchtvaartzaken, wond er geen doekjes om toen ik haar tegenkwam op Military in Boekelo: ,,De 500.000 vliegbewegingen voor Schiphol zijn niet langer heilig. Op voorwaarde dat de de eveneens in het grijze verleden vastgestelde limieten voor geluid en vervuiling niet worden overschreden en de bevolking dus geen extra hinder ondervindt…”.
Zo, dat is klare taal van de bewindsvrouw die met haar no nonsens aanpak, recent ook weer met ProRail, indruk blijft maken op vriend en vijand.
Feitelijk is Lelystad Airport voorlopig dus helemaal niet nodig en onderschrijft het alleen maar bange vermoedens dat de topman van Schiphol, Jos Nijhuis, nu al enkele jaren bezig is om hersenschimmen na te jagen.
Hij vergeet tegelijkertijd zijn werk te doen als president directeur van Schiphol, waar zijn staf aan de lopende band met meningsverschillen het hazenpad kiest. De luchthaven verwordt tot een ordinaire braderie en last but not least tot een Nationale Zorg.
Onder dat bijkans schrikbewind op Schiphol zijn de afgelopen jaren niet alleen capabele medewerkers verdwenen, zoals zojuist nog CFO Els de Groot, maar ook belangrijke beleidslijnen verlaten. Neem het afgesproken selectiviteitsbeleid, waardoor niet de netwerkmaatschappijen met de KLM voorop, maar de “ordinaire” prijsvechters Schiphol vullen met vliegbewegingen.
Dus laagwaardig vervoer voor een extreem dure infrastructuur. Een “slot” is een “slot” en daarmee moet met veel omgevingsgevoeligheden zorgvuldiger mee worden omgesprongen.
Maar het is het alibi van de Schiphol topman voor zijn eigen spookproject in de polder te verantwoorden. Het leidt tot onnodige investering in die luchthaven, oftewel een verspilling van enkele honderden miljoenen aan belastinggeld.
Gerotzooi
Zo voldoet hij aan de rendementsreis van 6,7% van de belangrijkste aandeelhouder, het ministerie van Financiën en wordt het inkomen van ruim 900.000 euro door de topman binnengehaald. Een bijna boosaardig gerotzooi met regels en cijfers.
De afgelopen weken doken weer berichten op in de media met Schiphol als bron, dat het ook al eens van 510.000 naar 500.000 naar beneden bijgestelde vliegbewegingen al wel eens volgend jaar (!) zou kunnen worden bereikt.
Onzin! Absolute onzin, reageren goed ingevoerde bronnen om mij heen.
De feiten…. Het aantal vliegbewegingen bedroeg in 2010. 386.000 passagiers- en vracht vluchten. In 2015 was dat gestegen tot 450.000, een toename van 64.000 in 5 jaar!
Selectiviteit
Als de Schiphol directie het selectiviteitsbeleid had toegepast, zoals afgesproken, dan was het getal 60.000 tot 80.000 lager geweest, zo voeren de deskundigen aan. Dus, pretvluchten, zoals de spreekbuis van de omwonenden van Schiphol, Cees van Ojik, de prijsvechters noemt, selectief toelaten en netwerkmaatschappijen met hun grote internationale netwerken prioriteit geven voor een economisch waardevollere, zij het minder explosieve groei.
Overigens dezelfde president-directeur schuwde het niet in om ingehuurde “agenten” in te zetten om belastende informaties over zijn tegenstanders te verzamelen…, bevestigen meerdere bronnen. Spookverhalen? Echt niet, de feiten liegen niet! En wie de populaire serie House of Cards heeft gezien weet wat het verspreiden van gemene roddels betekent…
Trouwens, de man die ooit met de omwonende en de luchtvaartsector de limieten voor Schiphol overeenkwam, is PvdA-coryfee en oliemannetje voor allerhande problemen waar de overheid niet uitkomt, Hans Alders. Hij verklaarde recent de vastgelegde luchthaven-limieten ook niet langer heilig en klaagde in de Telegraaf over het feit dat Schiphol chef het afgesproken selectiviteit-beleid niet heeft toegepast.
Uiteindelijk werden de voor die Schiphol limieten al jaren geleden vastgesteld, zonder dat toen al rekening kon worden gehouden met de nieuwste vliegtuigen waarin de luchtvaartsector investeerde. Soms wel 25% schoner en met significant minder geluid. Schiphol wilde, volgens Hans Alders, per se groei laten zien…!
Inmiddels is sprake van een heel ander probleem. Schiphol dreigt nu vast te lopen op de aantallen passagiers, die als gevolg van de af en aan vliegen de pretvluchten wel explosief stijgen. Het verkeer op het spoor en de wegen loopt vast, de veiligheidscontroles kunnen het evenmin in de beloofde tijd aan. Niet zelden bedragen de wachttijden daar al meer dan een half uur. De bereikbaarheid van Schiphol via de landzijde is aan het ontaarden in een regelrechte ramp.
Iemand de Schipholpresident weleens op radio, tv of de andere media luid alarm horen slaan over die problemen? De conclusie die overblijft: Schiphol moet vastlopen, Lelystad Airport moet een uitkomst worden…
Een niet eerdergenoemd probleem dat het polderveldje – indien daarop vliegverkeer op gang zou komen – capaciteit gaat afnemen van Schiphol. De aan- en uitvliegroutes liggen namelijk in dezelfde TMA, waardoor de luchtverkeersleiding, waarvan de hoge kosten trouwens ook nog steeds niet op tafel liggen, het vliegverkeer met prioriteiten moet gaan afhandelen.
Voor de Schiphol directie wellicht een uitkomst omdat voor die problemen dan in elk geval naar een ander kan worden verwezen. Om nog maar te zwijgen over de geluidoverlast in de polder, grenzend aan de Oostvaardersplassen, een van Nederlands fraaiste natuurgebieden, alhoewel daarover bezorgde protesten vreemd genoeg tot nu toe ook uitblijven.
Al met al lijkt het de hoogste tijd dat de doortastende staatssecretaris, alvorens er na de verkiezingen mogelijk een ander op haar stoel, het dossier Lelystad Airport, nog eens opnieuw doorlicht. Voorlopig lijkt zij al een eerste stap te hebben gezet. Maar het echte lek is nog niet boven. Afwachten tot een bijna onvermijdbare parlementaire enquête is niet nodig. Trouwens dat zou neerkomen op het bekende verdronken kalf en het dempen van de put!
Arnold Burlage
