C O L U M N – door Arnold Burlage
Je hoeft geen anti-terreurspecialist te zijn om vast te stellen dat het met de beveiliging van luchthavens over de hele wereld een rommeltje is. Hoezo veilig? Chaos! Terroristen maken daarvan handig gebruik. Trouwens, handig hoef je daarvoor niet eens te zijn.
Overal zijn de veiligheidsmaatregelen anders, geen uniformiteit. Het gevolg een grote gatenkaas. Wie bedenken toch al deze miljarden verslindende maatregelen, mooie, steeds mooiere, geavanceerdere apparatuur, steeds meer beveiligers, uitsluitend voor de bühne.
In onder meer de VS en ook Israel bestaan simpele uitzonderingen. Bagage en passagiers worden daar onder meer al bij binnenkomst van het stationsgebouw gecontroleerd. Koffers gaan eerst door de scan en gesleep met koffers explosieven tussen de mensenmassa’s, passagiers en wegbrengers, is uitgesloten.
Wat dat betreft, behoren ook onze eigen luchthavens, Schiphol voorop, tot gemakkelijke doelwitten. Chaos voor en achter de douane. Alle show na het inchecken ten spijt, alle feestjes rond de invoering van de zogenaamde “centrale security” ten spijt. Aanslagen vinden voorspelbaar voor die letterlijk en figuurlijke mallemolen plaats. Ook de aanslagen in Brussel hebben dat weer aangetoond.
Wie denkt dat terroristen hun koffers of rugzakken met explosieven op de band zetten of met bomvesten door de röntgen-apparatuur lopen heeft het niet begrepen, die werkt mee aan een dodelijke show…. Alleen de zoveelste stewardess met een navelpiercing wordt vanachter hun schermen door de (te) laag in hun veeleisende vak opgeleide beveiligers nog met een glimlach waargenomen.
En wederom: niemand grijpt in. De maatregelen worden steeds mooier, de veiligheid steeds minder. Een stelling waarop je met gemak kunt promoveren. Allemaal bedacht door luchthavendirecties, samen met de spreadsheet boys van de beveiligingsfirma’s met hun groeiende legertje slecht betaalde en overbelaste beveilig(st)ers.
Waarom het niet lijkt te gaan is de veiligheid. Het uiteindelijk doel is het bedrag onder de streep: wie verdient wat en aan wie? Vermoedelijk tijdes exquise lunches besproken en besloten. Op de luchthavens loert daarentegen de bittere praktijk: doden, gewonden en ellende. “Niet te voorkomen, honderd procent veiligheid is niet te garanderen”, hoor je dan op radio en tv direct al na zo’n aanslag op tv uit monden van specialisten boven de Balkenende norm.… Nee maar wel 90, 80, 70, 60 of 50 procent. Of desnoods nog minder.
Of we horen een minster president, roeptoeteren, dat we zullen winnen, omdat we met meer zijn… Hoe dom kun je zijn. Op twitter dan ook direct gevolgd door de opmerking dat onze kinderen en kleinkinderen dat over enkele decennia niet meer kunnen zeggen.
Wie het na zo’n aanslag moeten opknappen – tot voor kort ook nog met onjuiste wapens – is de toch al onderbezette Koninklijke Marechaussee, die vanwege personeelstekort nog al eens balies onbezet moeten laten met als gevolg lange rijen wachtende passagiers. Ook niet veilig dus, en een aardig doelwit.
De marechaussees van wat “Gods eigen wapen” heet, kunnen met zichtbaar zijn en al patrouillerend niet veel meer dan een oogje in het zeil houden, maar de KNAL nauwelijks kunnen voorkomen. Wat dat betreft zou hun uitrusting met brancards wel eens effectiever kunnen zijn.
We laten het gebeuren, dat is de les die ook Brussel ons weer heeft geleerd. Niemand grijpt in. Hoe lang nog tot de volgende aanslag. Trouwens, wat te denken van de beveiliging van stations en metro’s, waar immers tot nu toe niet de geringste aanslagen plaatsvonden. Madrid, Londen, Brussel.
Tot nu toe ook in ons land, wederom anders dan in de VS nauwelijks beveiliging van treinstations. Tot gisteren… Toen plotseling voor even wel. op de stations van Arnhem, Breda en Roosendaal. Kunnen we tegel;ijk de grens met Belgie en Duitsland een heel klein beetje dicht doen.
Stuk voor stuk veiligheidsmaatregelen voor de bühne. Voor hoe lang? Tot de volgende klap.
ARNOLD BURLAGE
