C O L U M N – Het moet nu ook al niet veel gekker worden. Franse piloten die dreigen met een staking, omdat de KLM meer groei kent dan Air France met alle daar in Parijs aangerichte ellende. De vliegers baseren hun steeds fellere protesten op het overhevelen van productie naar de KLM. De groei bij Air France blijft beperkt omdat nog steeds geen stappen zijn gezet voor noodzakelijke bezuinigingen, die de juist opgestapte topman Alexandre de Juniac heeft laten sloffen….
Het werk moet terug naar Frankrijk, eisen de militante Franse piloten, die in 2014 met een staking hun maatschappij al een schadepost van 500 miljoen euro bezorgden. Zij vinden dat het evenwicht tussen Air France en de KLM moet worden hersteld. De nieuwe topman Jean-Marc Janaillac staat daarmee voor een bijna onmogelijke taak: buigen of barsten.
De vraag is of het juist niet een goede zaak is dat de groei naar ons land gaat. Uiteindelijk heeft de KLM top met kostenbesparingen al wel grote stappen gezet, dank zij polderende en meegaande vakbonden. Hoe lang die kruik te water gaat, zorgt voor grote twijfel. Hoe lang de vakbonden genoegen nemen met het wrange feit dat uiteindelijk hun bijdragen aan de kostenbesparingen in Parijs door het putje wordt gespoeld.
De eerste signalen zijn al klip en klaar afgegeven, onder meer door de Vereniging Nederlandse Verkeersvliegers (VN), dit dit niet veel langer wordt gepikt. Dan krijgen we de kromme ontwikkeling in beeld van een staking tegen een staking? Hoezo “one company two airlines”, waarmee bij de overname met name door de Franse heersers werd gekoketteerd om de zorgen in ons land weg te wuiven.
Overigens, bekruipt bij de huidige desastreuze ontwikkelingen steeds vaker het gevoel van een masterplan, een complot misschien wel. Steeds meer groei voor de KLM in het rustige en vakbond-vriendelijke Nederland, maar tegelijk ook steeds meer topmanagers weg en vervangen door Franse bestuurders.
Op een rij en in korte tijd is de uittocht bij KLM zelfs schokkend. In willekeurige volgorde: Bram Graeber, liaison van KLM bij Air France in Parijs en ooit kandidaat CEO bij KLM vertrok naar Boskalis, Erik Varwijk, commercieel directeur KLM en “high potential” voor de hoogste stoel is nu commercieel directeur van Virgin Atlantic, Ben Swagerman, directeur Security bij KLM stapt op voor een hoge bestuursfunctie als Chief Legal Officer bij Qatar Airways, Michiel van Dorst, hoofd Vliegdienst KLM, ooit kandidaat operationeel directeur bij KLM, stapte op om topman van de Luchtverkeersleiding Nederland (LVNL) te worden, Joyce Veekman, directeur Communicatie verliet haar positie en streek weer neer als communicatie-directeur op een ministerie in Den Haag en Wim Kooijman, de hoogste baas personeelszaken bij moedermaatschappij AIr France KLM ging met pensioen.
In verschillende gevallen werden de “vertrekkers” vervangen door Franse managers. Zou dat dan toch misschien niet ook de bedoeling zijn….?? Franse heersers, dat bewijst de wereldgeschiedenis, hebben vooral veel geduld. Step by step, pasa a paso…. Stap voor stap bereiken zij hun doel dat vaak onmogelijk leek.
Hoe het ook zij, de KLM wordt ontegenzeggelijk meer en meer ontmanteld aan kennis, ervaring en netwerken waarover ervaren managers nu eenmal beschikken. Kapitaalvernietiging van de ergste soort. Is het plezier in het werk of het uitzicht op promotiemogelijkheden wat zorgt voor deze massale uittocht?
Ik las zojuist op social media – toeval of niet – de volgende tegeltjes-spreuk:
“The biggest concern for any organisation should be when their most passionate people become quiet…”.
De bezorgde uitspraken in de Nederlandse politiek verstommen. Jeroen Dijsselbloem, minister van Financiën, had nog maar recent geen behoefte aan meer stemrecht bij de Franse Nederlandse maatschappij, kreeg tegelijkertijd met steun van de Fransen het voorzitterschap van de Euro-groep in de schoot geworpen.
Erger nog, ook in het KLM kamp bleef het tot dusver stil. Tot gisteren topman Pieter Elbers naar voren trad en intern in een column ljet weten dat ook de reputatie van de KLM op het spel staat met de ontwikkelingen in Parijs. Geen protesten tegen de verontrustende ontwikkelingen in Frankrijk. Geen harde uitspraken in de media over het ongemak wat de passagiers boven het hoofd hangt. Geen alarmbel van president commissaris Hans Smits van KLM, die naar verluidt vooral zijn eigen ego voedt met een afgeleide positie in Parijs. Maar ook geen luide waarschuwingen van de KLM top en hoorbaar begrip voor de zorgen van het KLM personeel over wat gemakkelijk kan worden gezien als de vernietiging van wat een mooi, toonaangevende multinationale luchtvaartmaatschappij had moeten worden. The greatest…., in elk geval in Europa. Maar die droom lijkt voorbij!
Het is een hard signaal dat het bestuur van de Vereniging Nederlandse Verkeersvliegers (VNV) een staking van de Franse collega vliegers moreel afkeurt. Al zullen wel de internationale bestaande afspraken tussen vlieger-vakbonden rondom stakingen respecteren, de zogenaamde IFALPA Mutual Assistance, en zal een staking niet worden gebroken.
Toch begin het er nog voor het aantreden van een nieuwe topman bij Air France KLM, Jean-Marc Janaillac, meer en meer op te lijken dat de oorzaak van veel van alle ellende in meerdere organen in Frankrijk moet worden gezocht. Als eerder gezegd, herhaald en herhaald, geen strategie, geen visie en te veel politieke invloed. Nu even geen staking, want er komen verkiezingen…., speelt al jarenlang een rol. Ook de nieuwe topman is vanuit de politiek op zijn hoogste zetel bij Air France KLM gezet. Levensbedreigend, al mag de man dit ongelijk de komende tijd nog gaan bewijzen.
Arnold Burlage
