COLUMN – Kijk nou…, de Nederlandse staat heeft het overleg over de plannen om de Amerikaanse douane al op Schiphol passagiers richting de VS te controleren, opgeschort. Dit als protest tegen de immigratie-maatregelen van de kersverse president. Daarmee zet de reactie van de Nederlandse regering op de maatregelen van Donald Trump ook Schiphol op zijn kop. Zo blijven dagelijks duizenden reizigers vanuit ons land vastlopen in lange rijen bij de grenscontroles op bestemmingen in de VS.
Geen protest gehoord. Al was de grenscontrole bij vertrek op Schiphol vooral bedoeld om de vele duizenden passagiers te plezieren met aanzienlijk minder oponthoud na aankomst in de VS, waar lange wachtrijen bij de douane reizigers al jaren een gruwel zijn. Maar minister Bert Koenders (Buitenlandse Zaken), die de opschorting bijkans als een heldendaad presenteerde, vindt dat die Amerika-gangers dan nu ook best wat kunnen bloeden, net als de reigers die in de ban zijn gedaan. Als een politiek signaal, weliswaar discutabel, maar goed, politiek is politiek…
DOOR ARNOLD BURLAGE
Het is nu van tweeën één: of de rijksoverheid gaat zich nu ook nadrukkelijk met het overige Schiphol-beleid bemoeien – wat een zegen zou kunnen zijn – of de staat geeft de Schiphol-directie nadrukkelijk opdracht beter om te springen met dit kroonjuweel van onze economie.
Nu lijkt de verantwoordelijkheid van het ministerie van Financiën, dat 69,77% van de staatsdeelneming in de Schiphol Group beheert, beperkt te blijven tot het legen van de kassa met daarin het minimaal 6,7% vastgelegde rendement. En dat terwijl Jeroen Dijsselbloem, het socialistische broertje van Bert Koenders zich aan de incapabele Schiphol directie niks gelegen laat liggen. De Schiphol top mag kennelijk aanknoeien, zolang dat rendement maar overeind blijft. En dat Schiphol faciliterend zou moeten zijn en niet per sé winst zou moeten scoren, is in het geheel niet aan de orde.
Toch is het aantal misstanden op onze nationale luchthaven te groot om vanuit de politiek weg te blijven kijken. Maar zolang de dames en heren daar nog – veelal business class en met veel égards kunnen vertrekken – zwijgen de doorgaans zo bedreven sprekers stil. Hoogste tijd om wakker te worden. Misschien dat zo’n wake up call effect heeft met de komende verkiezingen zo pal voor de deur. Nog maar een keertje dus een een willekeurige en beperkte opsomming.
De taxi-ellende op onze nationale luchthaven is zo’n al jarenlange ergernis. De ronselaars, het taxi-tuig heeft vrij spel. De luchthaven directie hoor je daar nietover en heeft de maatregelen aan de burgmeester van de Haarlemmermeer overgelaten, maar die moet de ronselaars voorlopig hun gang laten gaan, tot de rechter zich over de vaak misdadige praktijken heeft uitgesproken.
Falende controles
Neem de al jarenlang falende controles, de ellenlange wachtrijen, niet alleen als gevolg van het nieuw ingevoerde systeem, maar vooral en bijna uitsluitend als het negatieve effect van de onderbezette balies, waar de Koninklijke Marechaussee het karwei met een lakse overheid maar moet zien te klaren. En dat met alle gevolgen van dien.
Zijn gefrustreerde marechaussees wel even oplettend en alert als bij plezier in het werk op een internationale luchthaven. Of komen irritatie en bezwijken onder een intense werkdruk eerst? Toch is de marechaussee ook op onze nationale en andere luchthavens wel degelijk met name een overheidskwestie.
Al herhaaldelijk werd uitbreiding van de marechaussee beloofd, maar nooit – zeker niet volledig – geëffectueerd. De luchthaven-directie luidde weliswaar af en toe ook voorzichtig de noodklok, maar tot dusver zonder resultaat. Harde eisen en protest bleven uit en dat is voor “Den Haag” al gauw reden om het nog maar even aan te zien onder het motto: Grote problemen lossen vaak vanzelf op….
En dan is er nog de falende regie op spoor met aan de lopende band storingen en -wat erger is – voor treinreizigers een onbereikbaar Schiphol. Ook daarvan kan de staat toch niet los worden gezien. Ook in dit geval geen luider dan in voorzichtig gekir verpakt protest van de Schiphol-top. Trouwens, ook niet van de KLM of de BARIN, de koepel-organisatie van luchtvaartmaatschappijen die gebruik maken van Schiphol. Je zou toch denken dat het bij de gebruikers van onze luchthaven toch in de eerste plaats om de zorgen voor hun passagiers zou gaan. Niets lijkt minder waar.
Taxi
Al het falend communicatiebeleid, valt overigens in de eerst plaats de Schiphol-leiding aan te rekenen. Het zijn de Schiphol passagiers die de dupe zijn van onderbezetting, storingen op het spoor en nu ook van het opschorten van de comfortabel Amerikaanse controles bij vertrek vanuit ons land ons land naar bestemmingen in de VS.
Maar de boekhouders, waarmee Schiphol Group is opgezadeld, zwijgen. Sinds daar de communicatie-regie met een ex ambtenaar zonder luchtvaart DNA in verkeerde handen kwam, wordt de tactiek van de in Den Haag reeds gevreesde woordsnoerders gevolgd; spreken is zilver maar zwijgen is goud! De uit de ambtelijke molens in Den Haag gerolde “specialist”, die het verschil tussen een airbus en een touringcar nauwelijks kan duiden, bemoeit zich dan ook niet of nauwelijks met problemen. Hooguit met het probleem van zijn president directeur, die her en der in de luchtvaartsector onder zwaar vuur ligt, maar onder bescherming van zijn Haagse kassier, Jeroen Dijsselbloem vooralsnog buiten schot blijft.
Ook over de passagiers, die nu stranden als gevolg van de Trump blokkade hoor of zie je niemand van de luchthavendirectie, op een kille simpele verklaring na. Het zal ze allemaal een zorg zijn, met uitzondering van de kanjers in en rond de Schiphol top, die aan de lopende band de wijk nemen naar aangenamere werkplekken tot zelfs in het Midden Oosten. Achter de directie-burelen is dat allemaal kennelijk geen punt; daar kirt de directie als bezadigde dames, die aan hun gerief komen. Er wordt toch immers geld verdient.
Hoezo passagiers, die hebben toch niks te willen of te kiezen. Een monopolie is zo comfortabel, dan doe je het als boekhouder in de boeken altijd goed. En daar gaat het om… De kirrende dames valt niks te verwijten.
